شعر بلند دلبري

وقتی محاله بودنت من فرض می کنم تو رو 

از راه دور با خودم هم مرز می کنم تو رو

باز هم شهر تو و 

دل بی جان من و 

غربت و درد... 

فدای چشمای قشنگت همه چیز 

خدا کنه خوب و خوش باشی 

سال نو مبارک عزیزترینم 

آرزو می کنم تنت سلامت باشه و دلت شاد 

امیدوارم روزای سرد و سیاهت تموم بشن و روزای پیش روت شاد و خوش و شیرین باشه

راضی ام روزگار بی انصاف 

ناز شصت ات به خاک افتادم 

دست و پا بسته، زخمی و تنها 

در مسیر هلاک افتادم 

خدایا... 

نمی خوام عشقم رو فراموش کنم.

نمی خوام چیزی رو یادم بره.

نمی خوام عادت کنم. 

فقط بهم صبر بده خدا... 

با جگر سوزی این غم چه کنم؟ 

تا غریبی و غریبم چه کنم؟ 

داغ مانده به دلم از غم عشق 

با سیه روزی قلبم چه کنم؟ 

.

چه کنم..؟